Een kijkje achter de schermen op onze wekelijkse klusavond in het museum.

Een gedachte die te mooi is om waar te zijn (Use Your Illusion).

Op deze mooie Novemberdag zonder regen wil ik graag het volgende met jullie delen. Wij hebben momenteel een zeer exclusieve flipperkast te leen in ons museum. De Guns N’ Roses Collectors Edition van het merk Jersey Jack Pinball die weekje mocht komen logeren.

Geweldig en wat hebben onze bezoekers ervan genoten afgelopen weekend. You Could Be Mine was een brug te ver en Patience hebben dan ook wel voor de lange termijn maar dit is een Knocking on Heaven’s Door verhaal.

Een bevriende sponsor van ons Dennis Wetsteijn vond de kast zo geweldig dat hij contact heeft opgenomen met de vriendelijke eigenaar of hij niet te koop was. Na flink wikken en wegen was dat dan ook zo, wat kan je dan blij zijn voor beide partijen.

Maar daarmee is het verhaal niet af, Dennis Wetsteijn wil namelijk dat de flipperkast permanent in ons museum blijft staan. We gaan een manier bedenken hoe hem in te zetten in ons museum, want voor op free play is hij te exclusief.

Leef en laat leven.

Lees hier het artikel van het AD Rotterdams Dagblad over de aanstaande opening van het museum.

Interviewen is zo jaren 80. Free Play Lanaken nabij Maastricht was dus het allerleukst om in beeld te brengen op de volgende manier… Enjoy!

En Give It Up? Never…

Probably one of the coolest things we’ve ever done in the museum. We’re super proud that we’ve been able to contribute to this. Steve Richie (designer of the Black Knight 2000), we hope to make you a proud man.

We are proud of your work. Get ready for battle……

“That’s the spirit, Thing! Lend a hand!”
Een handje helpen, een mooie zinspeling uit het rijkelijke repertoire van The Addams Family. Nu is “de ene hand wast de andere” ook erg toepasselijk in dit verhaal…

En wat een verhaal weer, mijn contact en vraag met het Nieuwe Luxor omtrent de musical The Addams Family die afgelopen week draaide aldaar ging verder dan ik ooit had durven dromen. Nu is De Addams Family flipperkast de meest iconische flipperkast ooit.

Wie kent de flipperkast niet? Zou er een mogelijk zijn om iets met onze flipperkast en jullie voorstelling te doen? En zo geschiede….

De gehele week stond onze flipperkast daar te bespelen voor de bezoekers maar dat het volgende gebeurd is kan ik nog steeds niet helemaal bevatten.

Voorzichtig gevraagd of er een fotomoment inzat. Flexibel als we zijn kan het wat ons betreft helemaal in de wens zoals jullie het willen was het verzoek.

Maar dat de gehele cast super enthousiast was en wij 3 minuten voor de show begon backstage op de foto mochten dat was onwerkelijk. Johnny Kraaijkamp Jr of Tony Neef alleen was al geweldig geweest maar iedereen wilde op de foto.
Wow, F*cking wow.

Who says you can’t take it with you.
Dit moment nemen we voor altijd mee.

5 jaar later, het zou zo maar een titel kunnen zijn voor een TV format. Wat speelde er 5 jaar geleden en hoe zou het er na 5 jaar uitzien en gekomen zijn van alle plannen. Dat ik 5 jaar geleden had kunnen bedenken wat er nu allemaal gaande is dat had zelfs Nostradamus niet kunnen voorzien.

Een terugblik, in het verleden mocht ik regelmatig bekende mensen het lijf van hun hemd vragen over hun verhalen met betrekking tot flipperkasten. Een zeer leuk tijdsbesteding en dat allemaal voor het clubblad van de Nederlandse Flipper Vereniging.

Zo ook naar het management van de Golden Earring gemaild met de vraag tot verzoek interview. Wie bent u? En wat wilt u? En waarom? Eenieder weldenkend mens kan natuurlijk wel indenken dat dit soort vragen dagelijks binnenstromen en dat je toch wel flink je best moet doen om door te dringen tot de artiest zelf aangezien management heel begrijpelijk filteren om hun stal te beschermen tegen allerlei aanvragen. Waarvoor alle begrip.

Maar zolang de deur op een kier staat en de hoop daar blijft waarom dan niet elk jaar een herinneringsmail sturen? Ik had immers een prangende vraag omtrent Barry en de flipperkast. En elk jaar weer een berichtje over en weer, geen tijd, lastig programma, Barry zit op Curaçao etc. maar we houden het in de gaten…

Tot vandaag, vorige week wederom een kattenbel gestuurd naar het voor mij inmiddels welbekende adres. En op een maandagmorgen een voicemail van Barry Hay himself. Hij zou de dag erna een afspraak hebben in Hotel New York en een half uurtje tijd hebben en of ik hem even wilde terug bellen?

Barry Hay terug bellen? Zijn nummer stond ook gewoon vermeld in de gemiste oproepenlijst.
“Hay Barry, met Gerard. Directeur van het Dutch Pinball Museum…”
“Hé man, je wilde een foto in het museum? Prima, morgen laat ik mij afzetten door de chauffeur en dan doen we het gewoon. Stuur nog even je adres…”
Mijn vrouw snapte er niets van dat ik zo zat te stuiteren op de bank na dit telefoongesprek. Maar na enige uitleg geheel duidelijk. Maar waarom wilde ik nou juist zo graag Barry Hay strikken? Er komen wel vaker prominenten op mijn pad, ga ermee op de foto etc. Dat zal ik kort en bondig uitleggen.

Wie kent niet de tv serie de Twilight Zone uit de jaren 60 met Rod Serling, beangstigende verhalen die vaak het verstand te boven gingen en met een morele boodschap. Daar is in 1993 door ontwerper Pat Lawlor een masterpiece van gemaakt, de Williams Twilight Zone flipperkast, Pat Lawlor kreeg carte blance om deze kast te maken en hijzelf had maar twee eisen, Rod Sterling moest op de kopruit/translite staan en de kneiterhit van the Golden Earing “Twilight Zone” moet verwerkt worden in de audio.

Zo geschiede, wat tot vandaag voor ons flipperaars onduidelijk is gebleven is hoe dat toen in zijn werk is gegaan met de rechten. Het verhaal zwierf rond dat Williams niet had gevraagd voor toestemming en dat toen het uitkwam alle vier de leden (George Kooymans, Barry Hay, Rinus Gerritsen en Cesar Zuiderwijk) een exemplaar hebben gekregen ter compensatie.

Dit blijkt deels waar bij navraag vandaag bij Barry, alleen George heeft een exemplaar gekregen en heeft deze nog steeds in bezit. Volgens Barry hadden wij in het museum wel een veel mooier exemplaar staan. Maar dat komt waarschijnlijk omdat de onze vol zit met ledverlichting en modificaties.

Barry speelt veel pinball op zijn IPad, zeker als hij zich bevind op Curaçao. De digitale flipperkast die wij hebben staan met ruim tweehonderd flipperkast vond hij dan ook reuze interessant. Wellicht past hij in de handbagage en kunnen we hem zelf gaan afleveren mocht hij hem ooit aanschaffen.

Verder heeft Barry naast het beantwoorden van allerlei vragen nog een paar lekkere potjes gespeeld op de muziek gerelateerde flipperkasten in het museum, KISS, Guns & Roses en Iron Maiden.

Zoals het een heer betaamd de heer Hay na afloop tot aan de deur van Hotel New York begeleid, alle fans en groupies van ons afgeslagen en hem veilig afgeleverd bij zijn vervolgafspraak.

Wat een held, op tienjarige leeftijd in 1984 kreeg ik het altijd erg warm bij het zien van de roodharige dame in de door Dick Maas geregisseerde videoclip “When The Lady Smiles”, maar vandaag had ik het minstens net zo warm, zoniet warmer.

You unlock this door with the key of imagination.

Soms kan het wel vijf jaar duren, maar als je maar volhoud gaan er deuren open die je verbeelding te boven gaan.

Was getekend, Gerard van de Sanden
Dutch Pinball Museum

“Ben je niet open?” Nee, op vrijdags zijn wij niet open. Maar je kan deze held toch niet buiten laten staan met zijn kinderen? En zo stonden we vanmiddag een heerlijk potje te flipperen met gesloten deuren.

De kinderen wisten prima hoe een kast aan te zetten aangezien ze zelf een flipperkast hebben gehad. Mooiste moment voor mij was toch wel dat hij had gehoord van ons bestaan en niet kon wachten om langs te komen.

Robin, thnx voor je bezoek.

En nu maar hopen dat de uitnodiging voor een teambuilding sessie met de Feyenoord selectie doorgaat. Dat zou toch wel ultiem zijn.

Never a dull moment…

Music Televsion was vroeger niet weg te denken voor opgroeiende pubers, waar nu social media een stevige invloed heeft op de jeugd zo hadden de muziekzenders van die tijd een vergelijkbare belangrijke rol hierin.

Wie mocht er niet opblijven voor de lancering van Thriller van Michael Jackson en genoten we van de unplugged optredens van onder andere Nirvana of George Michael. Uiteraard droomde ieder kind ervan om te schitteren in een videoclip, zo ook ik.

Vaak te vinden in speelhallen om te flipperen en in de avond wegdromen om een gastoptreden te hebben in Bruce Springsteen’s “Dancing in the Dark” en dat hij dan niet een meisje (Courteney Cox) op het podium trok maar een mannelijke fan of dat er een stoomtrein je oor in rijd à la Peter Gabriel “Sledgehammer”.

Dromen mag, sterker nog zonder dromen is het leven minder leuk. Maar wat als dromen nu eens geen bedrog zijn? Afgelopen jaar heb ik in maar liefst meerdere videoclips een gastrolletje mogen vertolken en dat ik dat leuk vind dat is wel zichtbaar. Het museum leent zich blijkbaar erg goed om een heerlijk sfeertje te creëren wat het zo goed in muziekvideo’s

De allereerste was van Johnny Valentino, zijn Nederlandstalige hit “Mamacita” (een cover van Pretty Woman van Roy Orbison) is een aanstekelijke zomerhit en knalt regelmatig door de speakers in het museum als ik lekker aan het knutselen ben aan de flipperkasten.

De Franse Rapper Lefa kwam min of meer binnenvallen met zijn crew en heeft beelden gebruikt in zijn hit “Popstar”. Ook al versta ik er niet veel van het klinkt wel lekker. Mr. Pac-Man en het museum komen rijkelijk in beeld. Er zijn meer Franse hit waar ik niets van begrijp maar geheel fonetisch mee blèr.

Valsbezig met hun hit “Verbazen”. Een Amsterdamse Hiphop/Rap formatie die zelfs de gehele videoclip in en voor het museum geschoten hebben met op de achtergrond Hotel New York. Uren en uren draaien om een videoclip van gemiddeld drieënhalve minuut te fabriceren maar in mijn ogen is het een zeer sfeervolle clip geworden.

Tabitha, Steel jij de show. Door alle leuke contacten in het museum nu ook mijn 1e acteerklus te pakken in een videoclip. Ik moet een teleurgestelde baas spelen, oordeel zelf of dit gelukt is, vanaf 2.21 minuut kom ik voorbij ge-glimpt (-;

Wil je zien waar ik het allemaal over heb?

Johnny Valentino

LEFA

Valsbezig

Tabitha

“That’s the way you do it, Money for nothin’ and performance in a video for free”
“I want my MTV”

Dinsdag 22 augustus 2017 mocht ik namens het Dutch Pinball Museum de aftrap doen voor de Verruckte Halbe Stunde. Een half uur voute platen uit de speakers die door ons zorgvuldig zijn gekozen. Bijna 3 minuten volgehouden, dat moet een soort van record zijn voor dit item. Superleuk om te doen en wat een eer.

KISS – I was made For Loving You was de openingsplaat.