“A Pinderella Story”
Een aantal maanden geleden mocht ik Gerard Ekdom interviewen voor het Pinball Magazine “de Spinner” in zijn mancave, hier het bijzondere verhaal. in ieder geval bijzonder voor mij.
Gerard Ekdom, mocht je hem nog nooit gehoord hebben, dan zit je waarschijnlijk op een andere frequentie. Mocht je hem nog nooit gezien hebben, dan ben je geen frequente TV kijker.
Wie is Gerard eigenlijk? Gerard is een muzikale duvelstoejager “iemand die overal goed in is”. Zijn kennis van muziek is sprookjesachtig. Elke noot, songtekst, intro, jaar van afkomst, achtergrond info of filler (een filler is een meestal instrumentaal stukje muziek wat gebruikt word om de DJ een kort verhaaltje te laten vertellen, zo lijkt het net of de muziek gewoon doorloopt) kent hij : fenomenaal. De synapsen in zijn hersenen maken de meest onmogelijke verbindingen. Op radio 3FM verwent hij dagelijks van 12.00 tot 14.00 zijn luisteraars met het programma “FF Ekdom”, ik noem ze dan ook FFLuisteraars.
Het glazen muiltje, euh glazen huis past Gerard als geen ander, vlak voor de kerstdagen heeft hij zich meerdere malen opgesloten om voor een goed doel geld in te zamelen.
En niet onverdienstelijk. Maar het allermooist is toch de traditie die in een relatief korte tijd gecreëerd is, het Glazen Huis hoort bij de week voor kerst, net zoals de Top 2000 van Radio 2 bij de periode tussen kerst en oud en nieuw hoort.
Via een flipper kennis krijg ik de tip dat mijn woordgrappen goeroe Gerard in het bezit is van een Captain Fantastic flipperkast, via Rick Romijn’s (radio 538) inspanningen kom ik in contact met de borstharige baritonstem.
Met fotograaf Jeffrey als mijn side-kick worden we ontvangen door ms. Ekdom, Nicole. Geen idee wie die rare snuiters zijn die voor de deur staan. Maar als Gerard zijn eigen oprijlaan komt opgereden worden we nog raarder bevonden. Zeg het eens mannen….
Oooo, Flipperkast. Helemaal vergeten en al helemaal vergeten om mijn vrouw te informeren. Waar wij weken naar uitkijken is voor een ander iets om niet bij stil te staan, maar minder welkom zijn we er niet om, integendeel.
Met een heerlijke cappuccino en wat prietpraat volgt het eerste woordgrapje al, Gerard wat is je hond dik?, terwijl hij toch altijd aan de lijn is. Wij worden verzocht om Gerard te volgen naar het heilige der Heilige, de Mancave van Gerard Ekdom, alias Dr. Pop. Die naam is niet voor niets. Zijn basement is als een apotheek. The Cure zit hem in de medicijnkasten vol muzikale geneesmiddelen. Waar je ook kijkt, overal staan platen of Cd’s, en dan niet een cd van jou of een cd van mij maar allemaal van Gerard. En alles gesorteerd op alfabetische volgorde, kleur en geur. Zo staan de naar dennennaalden ruikende albums in sectie Kerst naast de letter L van Lemon tree.
Ik had mij een beetje verdiept in de Captain Fantastic. Een easter egg (verborgen grapje) van deze kast is dat Adolf Hitler is afgebeeld op de kopruit en zich bevindt tussen het publiek wat Elton John aan het aanschouwen is tijden het zingen van Pinball Wizard. Maar Gerard is mij voor en verteld mij over de Charlie Chaplin snor dragende Dictator die vervolgens wordt aangewezen door Nicole. De kast staat er netjes bij en we spelen een potje.
De kast is echt gekozen voor het thema maar het liefst heeft Gerard een Star Wars (Data East ’92) flipperkast, want daar heeft hij toch wel leuke herinneringen aan.
Bij het overhandigen van een Pinball boek aan hem met de nodige uitleg dat op pagina 74,79 en 114 er meer info over zijn flipperkast staat constateert Gerard dat wij eigenlijk net zo zijn als hij, gepassioneerd over iets waar je maar geen genoeg van kan krijgen, bij hem muziek en bij mij de flipperkast. Ik vraag hem of hij daar nog een muzikale link tussen kan bedenken. Verder dan Pinball Wizard van the Who en een songtekst van Gerard’s grote held Bruce Springsteen (4th of July, ”As the wizards play down on Pinball Way on the boardwalk way past dark”) komen we niet.
Het uur erna wordt het een 3 ledig muzikaal betoog gehouden door Gerard, Jeffrey en Gerard wat nou eigenlijk het allermooist is, zo zijn Gerard en Jeffrey het roerend eens over Donald Fagen (had ik nog nooit van gehoord). Tijdens de zwangerschap van zoon Lennon was dit de enige cd die hij in huis had tijdens een verbouwing. Toen ze samen in bad zaten is hier een moment gecreëerd dat tot op heden nog in beide gedachten gegrift staat. Bij het vertellen van dit verhaal pakt Gerard de Cd tevoorschijn van mr. Fagen en haalt de echo print van de zwangerschap uit het cd hoesje, wow.
Ook mijn muzikale helden (The Pilgrims) komen aan bod. Gerard is de enige DJ die nog wel eens wat draait van deze jammer genoeg niet doorgebroken Nederlandse band, 23 mei 2012 was de laatste keer dan je een liedje van hun draaide Gerard, wellicht word het weer eens tijd. De glimlach op zijn gezicht is een bijzondere, iets met fascinatie.
Alle drie zijn we het in ieder geval eens over het nummer “Gotye – Somebody That I Used To Know”, die vinden we geweldig. Gerard heeft de gouden plaat aan zijn wand hangen als enorme dank je wel voor zijn inzet om dit een wereldhit te maken.
Net zoals het programma van Gerard ook twee uur duurt wordt het tijd voor ons om weer huiswaarts te gaan, met een gesigneerde “Gerard Ekdom’s BBQ Box” cd onder de klotsende oksels nemen wij afscheid. Jeffrey is inmiddels de woordgrapjes ook meer dan zat.
Gerard en Nicole, bedankt voor deze onvergetelijk ervaring.
PS: Enorm veel succes bij Radio 2 later dit jaar, wij als publiek zijn daar ook aan toe en zullen je zeker opzoeken in de ochtenduren onder het genot van een hopelijk net zo lekkere cappuccino als we bij jou genuttigd hebben.
