BN niet voor één gat te vangen

Heb je ooit dat gevoel gehad dat je niet zeker was of je klaar wakker ben of in dromenland?

Mijn chronische optimisme voor het flipperen brengt mij op hele bijzondere plekken en ik kom in aanraking met mensen die je normaal alleen bij Humberto Tan aan tafel ziet of in de boekjes van Evert Santegoeds.

Op uitnodiging van Wibi Soerjadi ga ik met flippervrienden Dennis, Jacques en Rob op een kille dinsdagavond een avondje het Delamar Theater in Amsterdam onveilig maken. Wibi laat deze avond een andere kant van zichzelf zien en speelt nummer van oa. Queen en Michael Jackson.

In de pauze lopen we Emile Ratelband tegen het lijf met zijn (inmiddels overleden) vriendin Gitta. We hebben een leuk praatje over flipperkasten en Gitta heeft een Pacman kast in haar bezit. Die is helaas kapot maar wellicht kunnen jullie eens langs komen om te repareren vraagt ze…(RIP Gitta).

Emile heeft wel oren naar een flipperkast in huis en visitekaartjes worden uitgewisseld. Hé, kom je uit Dordrecht? Vraagt Emile. Daar heb ik een Automatiek (zo’n friettent waar je onder andere frikandellen uit de muur kan trekken). Ja dat weet ik Emile, ik heb zoveel frikandellen uit de muur getrokken daar dat waarschijnlijk 5% van het pand door mij gefinancierd is.

Het foto moment is hilarisch. De Tjakka Goeroe gaat helemaal los en ik krijg het gevoel dat ik op hete kolen sta maar gelukkig eist Emile alle aandacht op met zijn geschreeuw en wij hebben een mooie foto te pakken.

Na afloop van het concert wederom een Meet en Greet met Wibi. Een paar weken daarvoor was ik nog in het concertgebouw maar daar was de M&G van korte duur omdat er hele hordes achter ons stonden. Nu besluiten we om als laatste in de rij te gaan staan. Wibi herkent “flippermeneer” gelijk als we als laatste opdoemen uit de line-up. We overhandigen de virtuoos een aantal recente spinners en een Topper van zijn flipperkast de Jurassic Park die bij hem ontbreekt.

De dag erna ben ik door een vriend uitgenodigd om het ABN-AMRO tennis toernooi te bezoeken. Een twitter actie heeft hem 2 vip kaarten opgeleverd en ik ben de gelukkige die mee mag.

Lekker sfeertje in de vip area. Wijntjes om 10:00 is blijkbaar vrij normaal bij “the upper class” maar ik hou het bij een Jus de Orange. Wat dan weer luxer klinkt dan sinaasappelsap. Goed getimed trek ik toernooi directeur Richard Krajicek aan zijn revers om een foto verzoek. “Maar mag ik dan met je op de foto onder dat hele grote woord GAME wat daar op de muur staat?”.

Tuurlijk maar waarom? Nou de term Game komt uit de wereld van de flipperkast en daar ben ik actief in. Geinig zegt hij, ik heb jaren geleden ook een flipperkast gehad maar die heb ik aan Wibi Soerjadi gegeven. Een jurassic park zeg ik.

Wat een toeval….

Tijdens TonTonXL (arcade event in Amsterdam, westergasfabriek) komen de BN-ers voorbijgeschoven zoals de mist multiball uit de Dracula flipperkast.

Van rechts naar links in een strakke lijn komen onder andere de mannen van “De Jeugd van Tegenwoordig” voorbij (Willie Wartaal, Vieze Vur en Faberyayo) en BNN ster Valerio Zeno. In ruil voor een selfie mogen ze allemaal even van wat bijzondere kasten genieten. Volgens mijn dochter liepen er nog heel veel bekende soapies rond maar daar heb ik geen tijd, zin en moed voor om mij daarin te verdiepen.

Een Goochelaar verklapt nooit zijn trucs maar op de een of andere manier beland ik op het verjaardagsfeestje van Wibi Soerjadi vergezeld door mijn vrouw en 2 flipperkasten. In de vip area met een gouden “gratis drinken” armband genieten mijn vrouw en ik van het spaarzame samenzijn.

Zo vaak drink ik niet maar deze avond is Bob een naam die mij niet past. De avond vordert en de ene hippe DJ word afgewisseld door de andere. Ergens diep na 00:00 geeft Wibi zijn act de préséance in de vorm van een mini concert. Het dak gaat eraf en de Champagne vloeit rijkelijk. Maar het is gewoon donderdagavond en morgen gaat de wekker gewoon weer gelijk met die van Edwin Evers.

Aangezien ik nog wel een kado heb lopen wij richting podium. In zijn ooghoeken spot hij ons en het gebaar wat hij daar bij maakt is veelzeggend. Alsof hij een mime speler is en een onzichtbare flipperkast bespeeld. Zo erg is het dus al… Wibi neemt ruim de tijd om zijn kado in ontvangst te nemen en een rondje langs de twee flipperkasten te doen. De monster Bash is geinig maar vooral de Shrek heeft de volle aandacht van hem.

Lichtelijk aangeschoten trek ik de stoute schoenen aan en vraag aan Wibi of hij niet op de kopkast van de Shrek wil gaan zitten. Blijkbaar is hij ook onder invloed want er word direct gehoor aangegeven. De huisfotograaf en de man van het licht zijn er als de kippen bij om een paar geweldige foto’s te schieten. Telefoonnummers worden uitgewisseld en wij taaien af na deze geweldige avond. In de ochtend al een sms van wibi, kan je mij de foto’s van gister even sturen. Tuurlijk, no problemo.

Een aantal weken later mag ik op uitnodiging van Wibi langskomen op de Wulpenhorst te Zeist. Het word vandaag een mix van MTV cribs, interview, flipperkast swap en een hele gezellige middag.

Wibi zijn Jurassic Park is goed stuk, en aangezien wij niet de beroerdste zijn komen we die vandaag ophalen voor een grote beurt. In mijn bus zit een groen monster genaamd Shrek die een paar weekjes komt logeren tussen alle andere sprookjesfiguren. Onder de noemer voor de gezelligheid neem ik Rob mee die dag, niet wetende dat hij aan de bak moet met het nodige sjouwwerk.

Want de Wulpenhorst heeft nu eenmaal wel wat trappen. Bij aankomst verwelkomt Wibi ons zoals Blake Carrington uit de jaren 80 serie “Dynastie”. De dubbele deuren van de “Wulp” zwaaien open en Wibi loopt statig de trap met rode loper af. Het 5 hectare grote perceel is vandaag het toneel van ons drieën. Na een zachte handdruk (ik leer snel, tijdens concerten geen handen schudden. Geen concerten; mag, maar voorzichtig).

We lopen naar binnen en lichtvoetige pianist geeft ons een rondleiding, met een flesje fris lopen we langs allerlei kamers “die we allemaal goed kennen van TV” waar veel Disney Figuren en andere sprookjesachtige of tot de verbeelding sprekende figuren hun onderkomen hebben gevonden.

De concert hall is imposant, de schermkamer waar Wibi zijn degens kruist met olympisch kampioenen wellicht nog imposanter. De formule 1 simulator kamer is geweldig. De bioscoop ruimte is, Pooh euh, huge. Bij elk item hoort een verhaal en zo horen we er heel veel die middag. Race simulators, poolbiljart, arcades.

Alles wat een beetje mancave hoort te hebben is aanwezig. Maar dit is geen gewone mancave, dit is de Batcave waar de excentrieke miljonair Wibi in zijn Manor het onrecht aanvecht tegen cultuurbarbaren die denken dat Beethoven een film is over een Sint-Bernard hond.

Tijd om te gaan sjouwen. Een klassieke denkfout van mij is dat een flipperkast een paar brede trappen optillen een koud kunstje is. Ik trek dat aardig maar Rob lacht als een boer met kiespijn. En Wibi vragen om te helpen komt niet in ons op. Shrek naar boven en de Jurassic Park naar beneden.

Net zoals souvenirs moet we er niet aan denken om dit nog een keer met z’n tweeën te doen, volgende keer nemen we hulptroopers mee. Maar als het allemaal staat is het tijd om te flipperen. Wibi zijn flipper techniek is als Mickey Mouse zijn 1e toverles in The Apprentice. Het water staat  hem tot aan de lippen en bakt er niet veel van.

De wizards Rob en Geer geven hem een spoedcursus en na 15 minuten is zijn floating hand techniek al significant beter. Stapje naar achter, overzicht behouden, scherm kijken. Met zulke snelle vingers en de juiste begeleiding kan dit wel eens een hele grote gaan worden. Voor het mooie plaatje spelen Wibi en ik nog een potje Quatre-Main achter de kast en na zijn solo pot gooi hij zijn handen in de lucht die zo kenmerkend zijn voor zijn slotakkoord.

We zijn nu al 2 uur te gast en het word tijd om te gaan, maar op de een of andere manier doen we er nog ruim een uur over om huiswaarts te gaan. Even bij de stallen gekeken waar Bulls-Eye “zijn favoriete paard” word losgelaten om over het grasland te ravotten. Het Gras maait hij zelf niet meer, wel altijd gedaan maar dat koste hem zeven uur om alles te maaien. Dat word nu uitbesteed aan iemand die dat in een uur kan.

Ook word nog even het onderhoud van de Wulpenhorst besproken, als eigenaar van een schildersbedrijf immers de nodige interesse hierin. Maar na een hele mooie middag rijden we oprijlaan weer af om met een mooi verhaal, een paar leuke foto’s en een geweldige ervaring thuis onze verhalen te delen. Want sprookjes moeten nu eenmaal worden doorverteld.

Avonds nog een sms van Wibi dat hij her heel gezellig heeft gevonden.

Wederzijds Wibi en Thnx.

Radio 538, 15 jaar Evers staat op

Op uitnodiging van Rick Romijn (sidekick Edwin Evers) beland ik met een Tommy en een Wizard of Oz flipperkast op hét radio event van het jaar. Hoe ga ik dit eens verwoorden. Stel je voor, je komt in een gameroom terecht met de beste 100 flipperkasten ooit gemaakt en op elke flipperkast zet je ook nog eens de highscore. Zo voelde het voor mij die dag ook een beetje. Gert-jan Dröge in glamourland “Gaat het weer een beetje meneer Dröge” maar dan vertaald naar Geer met Droge humor in fantasia land. Ik heb nog nooit en zal waarschijnlijk ook nooit meer zoveel BN-ers bij elkaar zien.

Stipt 06:00 stap ik de 538 studio binnen. Knal in record tijd de 2 kasten in elkaar en sta om 6:30 al voor de studio waar Edwin de deur voor mij open doet, wil je erin? Als jij dat goed vind Edwin. Ik heb carte blanche gekregen.

Ze hadden er zelfs niet de juiste armband voor die en je overal toeliet en je de hele dag toegang verschafte. Tegen 07:00 uur al aan de koffie met Nielson (oa sexy als ik dans) als plaatsgenoten immers veel te bespreken.  Oké Nielson, dus jij belt mij als je een optreden heb in Dordrecht, zet ik een flipperkast neer waar jullie op kunnen spelen en dan neem ik mijn dochter mee!! Afgesproken.

Bij het 2e bakkie koffie (tip, de koffie corner is een place to be. Waar dan ook) sta ik met Jeroen Nieuwehuize, Eric van Tijn en Beau van Erven Dorens te kletsen. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik op plekken mag komen waar het gewone volk verboden is en zei mij niet zien als opdringerig maar gewoon iemand die dagelijks in dit soort ambiance verkeert.

Mannen, tijd voor een Selfie, maar dan wel bij de flipperkast. Met z’n vieren lopen we richting de Tommy, Eric informeert nog of hij een factuur mag sturen voor dit moment.

Bij het 3e bakkie sta ik te kletsen met de Mannen van Kensington (wat is die Band groot momenteel) 2 van de leden zijn zeer enthousiast over het flipperen en willen zelfs in de toekomst een kast thuis. Van Tommy naar de Wizard of Oz en veel vragen worden beantwoord alsof het voor mij de normaalste zaak van de wereld is dat ik met dit deze kanjers staat te babbelen.

Verder leuke momenten met Wilfred Genee (dat doe je goed man, werpt hij mij toe), Peter Heerschop die mij eraan herinnerd dat ik ook nog een soort van column moet schrijven voor het nr1 flipperblad van Nederland en een mooi moment met de Amerikaanse zanger Matt Simons die met een aantal hits de hitlijsten bestormt momenteel. Maar het word ook weer eens tijd om op huis aan te gaan, ik weet immers ook niet meer waar ik kijken moet. Overal bekende gezichten, Bløf, Racoon, Jack van Gelder, Humberto Tan, Guus Meeuwis, maar er moet ook wat te wensen overblijven.

’s Avonds de Wizard of Oz weer opgehaald. Even gekletst met Rick Romijn, de Tommy even geïnspecteerd aangezien die blijft logeren bij 538 en weer huiswaarts gegaan met een onbeschrijfelijk gevoel in mijn lichaam.

Het is maar goed dat ik foto’s als bewijs heb anders had geen hond mij geloofd….

Boek Nu